Kara Gözlü Yar

Bilmem ki kusur hangi mevsim de,
Suçlumudur yıllar kara gözlü yar,
Seven sevgilisini bulduğu anda,
Boş kalır kolları kara gözlü yar.

Gönül açar güzelliğin vergisin,
Kalp karartır ayrılığın türküsün,
Muhabbet anın da ayrılığın korkusun,
Yara açar gönüllere kara gözlü yar.

Yazdıkça aşk çıkar sevda çıkar yazı içinden,
Gençliği tüketir seven sevda göçünde,
Bilir misin dört sevenin üçün de,
Gözyaşı var ayrılık var kara gözlü yar.

Seveni sevgilide aşkı sen bende ara,
Mahşere kalır kalpteki yara,
Karanlıklar çıkar mutlak sabaha,
Gece güneş doğmaz kara gözlü yar.

Gök kubbede isimim söylenir beden ise musallada,
Aşk Sevgi Şiir artık durur masada,
Sevsen de olur sevmesen de,
Unutur sevenler kara gözlü yar.

İşte böyledir sevgili böyle son bulur,
Her vücut sonun da bir toprak olur,
Bizim bu sevgi mahşere kalır,
Pişmanlık ne işe yarar kara Gözlü yar.

3 Mayıs 1988.