Kara Gözlüm

bülbül idim dallarda gül diye öttüm,
başka kelam bilmez bu dil kara gözlüm,
başkasını sevemem ben yemin ettim,
bunu artık böyle bil kara gözlüm.

kerem az mı dolaştı bir elinde sazıyla,
ferhat bile dağ deldi gönlündeki sızıyla,
dönde bak bu mecnuna bir leyla gözüyle,
ellerimi tutarak gül kara gözlüm.

sevgilim ardından etmedim kahır,
yokluğun şifası bulunmayan zehir,
gözlerim çağlayan en büyük nehir,
kalmadı taşmayan göl kara gözlüm.

ölüyken kalkmıştım sevdanla dirilip,
aşkınla yaralandım gözlerinden vurulup,
benimsin sanmıştım boynuna sarılıp,
ayrılığa çıktı yol kara gözlüm.

gönlüm sana çağlar başkasına durgun,
bu kul aşkına ömür boyu sürgün,
çıkıpta yanımdan gitmeden birgün,
gönül misafirim ol kara gözlüm.

neyi feda etmedim sana ömrümden,
seninle yaşıyordum şimdiyse öldüm ben,
son bir dileğim var acizane gönlümden,
gitme bu şehirden kal kara gözlüm.

kimi ayyaş diyor bana kimi ise deli,
talihin hiç yüzüme esmiyor yeli,
yapışınca yakama şanssızlık eli,
kuruyor tuttuğum dal kara gözlüm.

ayrılık bir yazı kader değilse,
affetmem zalimleri bana eğilse,
yokluğun tarifsiz bir acı ise,
aşkın da en tatlı bal kara gözlüm.

çaresizliğe boyun eğdin bak sen de,
öldürme aşkımızı hasretinden ölsen de,
gönlünün ahirette ruhsatı bende,
mahşere dualar sal kara gözlüm.

biz nasıl ayrıldık her demde şaşıyorum,
hasret karı üzerime yağdıkça üşüyorum,
o tuttuğum ellerinde ölmek için yaşıyorum,
gel de gel de şu canımı al kara gözlüm.