Kara Hanuk' Un Abbas

Yetmişinde bir ihtiyar delikanlı
Katletmiş , can yakmış , eli kanlı

Kimine göre Kafkas , kimine göre Horasan'lı
Adı Abbas ! Soyadı baba adı

?Kara Hanuğun Abbas' diye anılır namı
Dağların şahanı...Eşkiyalıkta şanı

Düze inmiş yaş haddinden
Affetmiş hasımları; ?Bulsun' demiş ?Rabbinden!!!'

Kara Hanuğun Abbas'ın destanı
On beşinde bir gönül işi ile başlamış

On beşinde vurulmuş bir kıza
Kız ay parçası ,kız gül koncası

Kız her şey yerli yerinde ,kız körpe mi körpe
Lakin , kız nişanlı , kız nikahlı...

Kararlı Kara Hanuğun Abbas
Gözünü karartacak kızı kapacak

Nereden incelirse oradan kopacak

Kız atın terkisinde vurmuş kendini dağlara
Haber salınmış hemen eşe efrada

Düşmüşler peşine , yatmışlar pusulara
Yar etmeyecekler Abbas'a,sinmişler tufalara

Çakmışlar peşine mermi mermi üstüne
Kara Hanuğun Abbas bu , daha on beşinde

?Gez ! Göz ! Arpacık !'demiş ,dokunmuş tetiğe
Bir! Bir daha !Bir bi daha! Haklayınca üçünü

Can tatlı , bozaraktan nişanı ,düşürüpte nikahı(!)
Kaçışmış top yekunu


Nişanlı nikahlı gelin
İçerlese de bu kaytarışa

Papuç bırakmamış
Kara Hanuğun Abbas'a

Sevmemiş istememiş Onu
?Doğurmam!' demiş ?Senin soyunu...'

İnada bindirmiş Kara Hanuğun Abbas
Demiş ?Zor bu !!! Bozar oyunu!'

Demiş ve yüklemiş eloğlu boşasa da
Nişanlı , nikahlı gelini

Ölmek istemiş , ?ölmek kolay' demiş gelin

KARA HANUĞUN ABBAS'I VURACAK!!!

Ölmeyecek Kara Hanuğun Abbas!Kahrolacak...

Dağda şahan , eli kanlı bir kaçak
Gayrı bundan ağrı eşkıya olacak!

Yol kesecek , adam soyacak , köy basacak!
Köçek oynatacak , Nam salacak Abbas

Abbas'ın bir oğlu olacak
Kadını Ona bir oğlan doğuracak!

Kadını Kara Hanuğun Abbas'ı vuracak...
Can evinden , değil yüreğinden! Kendi rahminden!!!

Karnı burnunda gelin canhıraş haykırmış adını
?Abbas ! Kara Hanuğun Abbas !!!'

Tuhaftır ,ilk defa korkmuş Abbas
Koca koca açılmış gözleri

Gözlerinin önünde gelin
Çökerek birdenbire
Kırmış iki dizini
Aralayarak rahmini
Şişleyivermiş
Kara Hanuğun Abbas'ın sabisini!!!

Abbas çakılmış olduğu yere
Baka kalmış sabisine

?Doğurmam Abbas ,doğurmam senin soyunu !!!'
Gelinin son sözü de bu olmuş

Kara Hanuğun Abbas daha bir kararmış
Aman bilmez olmuş gaddarlaşmış

Kadınlara bulaşmamış bir
Bir iki denemi, edememiş...

Dizlerini kıran gelin gelmiş gözün önüne
Sabisini şişleyen gelin

Söylenmiş kendi kendine
Duyurmadan kimselere

?Kara Hanuğun Abbas adım
Dağ taş , köy kent eğim eğim eğilse de önümde
Sözüm geçmedi yumruk kadar yüreğe
Kırdı dizini , vurdu şişi rahmine!!!'

? Öldürdü sabimi
Mal oldu erliğime...'