Kara Leke

Mavi tebeşir tozuyla 

Adını tahtaya bularken 

Birkaç bilinmeyenli denklemi çözer gibi

Seni rakamlara dökmeyi seviyordum 

Sen seni sen beni ben bendeki seni

Henüz çözmeye yeltenmemişken bile

Öğretmenimin kalbimden kopya çekişimi yakalayıp

Sinirle otur deyişini 

Merdümgiriz

önüme eğilip seni görmek isteyişimi

ben beni sen beni sen sendeki beni 

Henüz bilmiyorken bile

Zihnimi karıştırırken x ve y örgüsünde  

bilinmezliğini bizim tayin ettiğimiz gariplikler

Bir sistemin içine parantezle koyulmuşluğum

Sınıflar ve sayıları kast etmiyorum

Yüreğime çarpanlar ve çarpılanlar örgüsü süveydam

Henüz bölünmemişken hepimiz bu denli

Hangi iklimin çocuğuydum bilmiyorum

Kirpiklerim batıyordu utangaç sevişlerime

Elektrikler anlık yanıp sönüyordu odalarımda

Kaburgalarım yeni evler inşa ediyordu ben sevince

Bir hayal iskeletiydim çook daha öncesinde

Ve düşüncelerden sütunlarım vardı

Rüzgarın suyu salladığı 

ateşin toprağa oturup

Kıvrak dansını yaptığı o geceyi

Hayır süveydam dedim ya

Çarpılıp bölünmeden önce yüreklerimiz

Ben mavi tebeşir tozuyla tahtaya buluyordum adını

Harfler ve rakamlar belirsizleşiyordu gittikçe

Sen yün hırkamdaki tüyleri koparıp havaya üflüyordun

Elektrikler ansızın sönüp tekrar yanıyordu

İçimdeki sularda sallanıyordu bilinmezlikler

Vedası ağır basan gidişleri saklıyordu küflü gemiler

İrislerim kahveden maviye dönüşüyordu

Sen düşüncemden her gittiğinde

Döndüğün deniz olmak istiyordum 

Umutlarım morarıyordu

Küflü geminin zulasında zor günler için sakladığım anılarım vardı 

Nereye gidersen git biliyordum 

Baktığın maviliktim

Süveydam

Alnımdan kalbime attığım

mor benekli çiziktin

Kalbimi tahtaya kaldıracaksa hayat

Alnımdır çözülemeyen denklemlerimin mesulü

Yazgımı tek ayak üstünde bekletse bile

Çözmeye çalışmıyorum artık

Süveydam