Kara Sevdam

Sen unutmuşsun beni açık arayla,
düşünmesin, ölüm değil sırayla,
ben garip yaşarım, kalbimde bu yarayla,
Unutma ecel bir gün sanda gelir.

Kara Sevdam adın yüreğime kazıldı,
taşlar bile sessizliğini bozdu,
Şirin'in tarihi yeniden yazıldı,
Ferhat'ın ruhu söze geldi.

Bir çiçekle sessizce hasbıhal ettim,
Bu sevdam kuru ağaçları, tomurcuklu dal etti,
Kader,Son sözü söyleyip beni lal etti,
Kara Sevdam, ölümün bahara mı geldi.

Şiirlerimde hala parmak izin var,
Zaman ötesine yeten sözüm var ,
Toprakta, yerde izim var,
Kara sevdam, kabir önünde söze mi geldin.

Senle oldu yakın ufuklar ötesi,
Matem sesleri duyuldu dağlardan ötesi,
Benim son mekanım yıldızlardan ötesi,
Yorgun kalbimden selâ mı geldi.

Meskenim oldu karlı dağlar altı,
Sevdamın destanı senle yazıldı,
Senle dilsizlerin dili çözüldü,
Körler buna şahit olmaya geldi.

Bütün kıtalar benim yurdum,
Kalbim okyanusları aşan tek kişilik ordu,
Ben Aşk aleminin bir Mecnun'u,
Sevdam bu yüzden göze mi geldi.

Sevdam yok artık, Aşk iflasta,
Yolcu eyledim seni kara kefende,
Tüm sevdalar artık daimi yasta,
Bak sonunda dağlar taşlar, dille geldi...