Kara Toprak

Şakaklarım zonklamakta gidişinin tüm külliyatıyla,
İçimde bir yerlerde rutubet kokusu ayaza karışmış,
Eski bir mahzende,
Kırkikindi yağmurlarının döverek sersemlettiği,
Kayan merdivenlerde,
On dördüncü yüzyıldan kalma şarap kokuları ile,
Bir elinde düne ait sarı bir anı,
Ötekinde yarına dair umutları,
Gözlerine yalandan bir perde çekmeye çalışan,
Küçük bir çocuk var,
............................Sessizce ağlamaklı.............

Tüm vakitsiz vakitlerde akrep ve yelkovanı karşıma alır,
Düşünürüm,
Her şeyin bir zamanı olurda,
Siyah cübbeli eli satırlı katil çehreli ayrılığın,
Olur mu zamanı,
Ya da...
......................Habersiz bir gidişin.....................

Ara sırada olsa ellerimle kor kor geceden sıyrıldığımda,
Sorarım yıkılmış duvarlara,
Sabah mahmur gözlerle onun teninde dolaşırken,
Güneş tüm cömertliğiyle onun saçlarına vururken,
O başını usulca beyaz kanatlarının arasına almış,
Annemin bana fısıldadığı en güzel masaldan gelmiş haliyle,
Benim sol yanımda olmayacaksa,
Uyumamın ne gereği var?
Zaten biliyorum öyle de kalacağım kurtulamadığım,
......................Arafta..........................................

Bazen sana da hak vermiyor değil bu belirsiz gölgem,
Giden kadar kalanda suçlu onu da çok iyi biliyor,
Lakin bilmek istiyoruz şu cevapsız soruyu da o ve ben,
Sen hep birinci tekil şahısken,
Hep nasıl oldum ben sende,
......................Üçüncü tekil şahıs.......................

Şimdilerde sensiz bir engerek musallat olmuş başıma,
Olur olmaz akıtıyor zehrini,
Lakin bilmediği çok önemli bir şey var,
Ben artık alıştım sensizliğe,
Alıştım....
......................Kara toprağa.............................