Kara Tren

Dün gece
Bir sigara yaktım
Dumanında canlandı hayatım
Sanki film seyreder gibi
Gözümün önünden
Trenler katar katar geçti

İlk vagonda çocukluğum
Üç'ünde başladı şansızlığım
Bilinç altımda kalanlar
Yanlızlık ve korkular
O günden itibaren yalnızım

Kara tren düdüğünü her öttürdüğünde
Acıları gömerim içime
İlk vagon hızlıca geçti önümden
Küçük bir çocuk
Boynu bükük el salladı içinden

İkinci vagonda geçliğimi gördüm
Pencerenin önüne oturmuş
Elini gözüne siper etmiş
Kaybolan yıllarını arar gibi
Hızla altından kayan raylara baktı

Bilmeden bindiğim bu tren
Meçhule doğru gider
Ara sıra peronlarda durur
Fiğüranlar iner biner
O garipleri gördükce acılarım diner

Başrolde bendeniz
Hayalet yolcuyu oynuyorum
Seyrettiğim film benim mazim
Senelerimi çalan hırsızlar
Sizden şikayetciğim
Onları bana iade edin

Vagon yüklü umutlarım
Makas değiştirince gizli eller
Marşandiz tünellere bembeyaz girer
Simsiyah çıkar
Son durak acaba neresi
Bu gizemli yolculuk beni sıktı

Zaman zaman yanıma
Çilekeşler oturur
Havadan sudan sohbetimiz olur
Telaşla inerken peronda
Yanımdaki koltukta
Yüzlerini unutur.

24 Ocak 2009 220 şiiri var.
Yorumlar