Kara Tren

Gurbeti sılada çektim,hasreti ise yarda,
Zehir kokan toprak her yeri örülü taşlardan
Özlem içinde özlem büyüdü ruhumda,
Kara tren alıp götürse beni buralardan.

Açılan avuçlarımın içine dökülen yaşlar
Türkü söylüyerek bir ukte bekler yollardan
Yalnızlık içinde yorgunum,bağrımda taşlar,
Kara tren alıp götürse beni buralardan.

Hey Isparta!Ayırır mısın bir yer bana da?
Mor sümbüllerle bezenmiş toprağından.
Olmak vardı şimdi kavak ağaçlarının altında.
Gel,bir kez de sen söyle kara trene,
Alıp götürsün beni buralardan.