Kara Yüzlü Fahişe
Ey gece
Kara yüzlü fahişe
Sevmiyorum ne seni
Ne de iki hece adını
Alamadım hiç huzurla tadını
Biliyor musun
Sende kaybetmiştim kadını
Sırtını dönme bana
Felekten çaldır
Yaşat farkını
Her gün illa olacağım diye tutturuyorsun
Vazgeçmiyorsun inadından
Kır çarkını
Kahrın hiç cekilmiyor bunu da bilesin
Bir kaç saatliğine
Ödünç ver uykuyu diyorum razı olmuyorsun
Kanlı bıçaklıyız seninle bu yüzden
Ah o arkadaşların yok mu o arkadaşların
Tek tek saydırıyorsun adı yıldız olanları
Bir garip huyun var
Hâlâ anlayamadım
Acıtıyorsun her daim yaralarımı
Senin yüzünden birer birer gittiler dostlarım evine
Baykuş gibi oturtmayı sevdin
Bari bir faydan olsaydı
Şiir yazdırtsaydın mesala
Neyse bu defalık affettim
Hadi rengini değiştir
Bırak kahpeliği
Beyaza boya yarınlarımı
İlahi Nihat, gece ile ilgili o kadar çok şiir okudum da hiç biri bu yaklaşımda ve anlatımda değildi. Harikasın dostum:)
Geceden sabaha geçiş var son satırda... Beyaza boyanan tüm yarınlar aydınlık olsun Nihat hocam. Sağlıcakla...