Karabasan

nerdesiniz merhabalar akşamüstleri
ve yarama asit basan iyi saatte olsunlar
avuçlarımda antik bir kente dönen yumruk
uygunsuz yakalandığım ilkbahara uzanırken yolum
usulca aldığım yere koyuyorum vedayı
salıncakta sallanan bir darağacına içimdeki meydanın adını veriyorum sonra
herhangi bir seni seviyorum öylesine uzak ki
yakamda yakışıklı duruyor diye
koşup bir karanfili kıstırıyorum

bir düşün
yatacak yeri yok kurduğum düşün

pimli merdivenleri var aşkın ve kavganın
kolkola girmiş caddeler içinde yalnızlığıma pandik atan sokaklarda yürüyorum
ağaca çizilmiş kalplerden okuduğum kitaplar var
kısa uzun aşk hikayeleri yaylarından fırlayıp bir gece vakti saplandığı yıldızı kaydırıyor
bu dileğini tuttuğumuz yıldız
göğsümü örten dantelli suskunluğundan
bu eline terlediğim bu gözüne atandığım an
bak göz kırpıyor iyi saatte olsunlar
uyanıyorum sabaha epey var
geldin mi yine sigaramı yakmaya karabasan