Kara/lama Gün

Bu aralar hayatım da,
Karalama şiirlerim gibi.
Tozlu mutsuz sabahlar,
Olmadığın anılar gibi, karanlık.
Niye, nasıl oldu, ne zamandı; kaybettiğim gün seni.
Hangi gün batımında; uzattın da tutamadım elini.
?Bu aşk bitmez' diye başlanan bu yolu, katleden kim?
Ah bu duyurulamayan sesler...
Gönderilemeyen mektuplar, bu karalama satırlar...
İçime attıklarım...
Sonum olacak bilirim can..
Bilirim de haykıramam, söyleyemem adını..
Avaz avaz susarım...
Kanım çekilir, etim koparılır susarım..
Söyleyemem adını...
Ancak bir şarkı yollarım uzaklardan.
Duyar mısın bilmem...
Bu günün hatrına hediyen olsun...
Seni bilmem ama bendeki;
BU ASK BITMEZ..