Karalar Bağlama Güneş'e Ay'a

Geldiğin
gezdiğin yollar çok uzak
nefes alıyorsan
yaşanır sayma be güzelim

ölü yaşamaz bilirim
sevgisiz gönüle çalan davulların sesi çok gelse de
ne çıkar düşüne sarılmayan yürekten b/akmayan
yoktur yeri zamanı noktaya vuruş isabetsiz duyguların yemi

ruhun karışmış ulu orta yağmurlara
sen sevda denizinde boğuldun mu
s/anmıyorum emeksiz yemek olduğunu

uykularım bölünse de bekleyen gözyaşım değilsen
baksan gökyüzüne mavi bulutlar ağlıyor
yoksan o yağmur dualarında
umuda sürümlü tohum ekersen masülü yakın dostum

yok hiç yaşanılmıyor sevdanın kahrı
gelişin gidişine benzer sevdaya b/akışınla bekleyişin olsa
ne yazar ki böyle beyhü de düşüne kalır s/anma

sonlanışın beterin beteri olacaksa
ne çıkar yol kalır nede faydasız gülüşlerin

bu gece bir hoşum
içmeden sahoşum yokluğun
deminde
yeminde kalmak gibi
ne hüzünler ne de gülüşün kal kalacak dostum

ne yürekler dayanır böyle hesaplı kar bilinen sevdalara
lal oldu dilim seninle gezer benim dünyam
sen yaban gülü gezerdın hülyalarda

bir güneş doğsada yüzün ak solmayan güneşinle
karalar bağlama gün batımına

bağbozumu zamanların sesiyle
haykır bir kez bu nasıl sevmekmiş diye
ilk ve son sözlerin olsun yüreğimdeki dağlar kururken
yamaçlardan gel ovası yeşile bürünen baharım

yazmak
bir cihan bir diyarın koynu da yad eylerken
birde sen birde ben diyebilmesi onura sayılan gülüşün sevdası bil
yeterde artar da

seni beklemeye değerken
dirençli yollara vur kendini ister dağ gelsin ister deniz kıyısı
sabırlara vur düş sevdamın onuru sayılan güzelliğin mutluğu
umuda bir gülüşte topla hepsini at gitsin mavili denizlere
savur göklere gözlerinle bak renkli dünyama

şimdi gel
güneşinle karalar bağlama ay'a Güneş'e

10*10*13*Karataş*