Karambol (Hayat Çıkmazı)

Çekip gidesim var şu çekilmez halimden..
Ben ki ezikliğin ruh hali...
Kendi elimle yarattım,
Şu batak şu sefaleti..

En dar geçidi şu dokuz boğumlu boğazın,
Sözümün terk edemediği yer beni.

Ve sen vardın birde sen, sen ki...
Sen ki sebebi ve katili şu karabasanın.

Karanlık ve loş, gizli lakin hoş...
Bilinmezler içinde aleni bir yol...
Yollar bir iz, yollar bir eğlence...

Sağa attım bir adım.
Bir adımda sol.
Her adımda bir sağ,
Birde sol...

İşte burada çıkmazım,
İşte burada karambol..

Kinim var kendime
Kendini bilmezin biriyim...
Kimi zaman ölü,
Kimi zaman diriyim...

Çoktandır da bilmediğin numaralardayım..
Hilebazım az biraz..
Az dan biraz çok, hovardayım..

Kendime söyleyecek kötü sözlerim...
İlmiğin ucunda bekler..
Git dese bir yanım,
Diğer yanım koş der..

Kendimle de aram bozuk..
Ortalardayım..
Kendimden de kovuldum...
Acayip hovardayım...

Düştüm yine yollara,
Kalkmak nasip olmadan..
Yollar bir iz yollar bir eğlence..

Sağa attım bir adım
Bir adımda sol
Her adımda bir sağ,
Birde sol...
İşte burada çıkmazım..
işte burada Karambol!

14 Ağustos 2010 92 şiiri var.
Beğenenler (2)
Yorumlar (4)
  • 14 yıl önce

    güzel bir okudum kalemine yüreğine sağlık kardeşim selamlar

  • 14 yıl önce

    Hoş şiirler yazan kalemini kutlarım. Sevgilerimle..

  • TEK KELİMEYLE MUHTEŞEMM👍👍👍

  • 14 yıl önce

    Evet her hovardalık kişinin kendi ile arasını açar.dikkat etmek lazım sonu olmayan bir kaybolştur bu. ama kişinin kendine ışık tutması (şiir içeriğinde) güzeldi. tebrikler.