Karanlığa Bir Mum Yak

İnciler görüyorum aynalarda
İnciler saçlarımda
Her biri bir şeyler hatırlatıyor bana
Her biri hatıra senden bana
Ben sana kalbimi verdim,
İncileri verdin sen bana

İnciler görüyorum,
Üzülmüyorum, korkmuyorum,
Saklamıyorum
İnsanlar görüyorum,
İnsan gibi insan göremiyorum
Korkmuyorum ama üzülüyorum

Yürüyorum, dimdik
Eğilen insanlar görüyorum,
Acıyorum
Ezilen insanlar görüyorum,
Üzülüyorum
Haksızlığın karşısında, ezilenlerin yanında
Dimdik duran insanlar görüyorum,
Mutlu oluyorum

Bakıyorum ama göremiyorum,
Seçemiyorum
Her yer karanlık,
Aydınlatamıyorum
Bir mum yakıyorum aydınlanmıyor,
Bir mum daha yakıyorum yine aydınlanmıyor,
Bir mum daha yakıyorum yine olmuyor,
Bir daha yakıyorum olmuyor, olmuyor...
Ben yine de yakıyorum
Diyorlar boş, nereye kadar
Ben yakacağım, olana kadar...