Karanlığa Karş Işıktır Onlar

Siz sisler içindeyken

Meşaleler tutuşturulmuştu
Aydınlıktı oysa yüzün Asım
Seni yakmaya gelmişti elbet
Yakılası eller

O sırada doğuyordu çocuklar
Böylesi bir dünyaya
Madımakta çığlıkların
Ne zaman sonra döküldü kulaklarına
Büyüdüler Metin
Sana yetemediler
Ama yetti dediler
Şu cahil ömrümüze
Işık verir gibi yetiştiler

Adım adım yürüyordu
Cehalet Sivas'ın sokaklarında
Bu yürüyüş hayra alamet değildi
Eline yakmak için bir ataş almışsa eğer
O ataş yakacaksa ciğerleri eğer
Kül olur insanlık
Ağıdını yakmak düşer bize Hasret'im
Ağlamak düşer gözlerimize

Şimdi umut ekiyorlar biliyor musun
Şimdi umut direniyor
O gün doğan çocuklar büyüdü Asaf
O kadar umut veriyorlar-ki
Sizin peşinize düşmüşler sanki

Sizden sonra ocakların ağıdı dinmedi Handan
Dinmedi İnci, Huriye, Carine
Tıpkı Deniz gibi, Muammer, Çetin, Uğur gibi
Ahmeti'de vurdular Mehmeti'de,Ethemi'de bir bir

20 yıl geçti unutmadık
Her yıl bir asır gibi geçti
Her asır umutlar ekti
Her anında bir doğum
Bir umut var etti Anadolu ana
Siz sisler içindeyken doğdu çocuklar
Onlara bırakmış olmalısınız-ki emaneti
Bakın bütün parklarda
Geleceği aydınlatıyorlar.