Karanlığın Işığı

Her rengin bir ışığı vardır aslında,

Kimisi gök renginde parıldar semalarda,

Kimisi ise kahvenin tonlarını barındırır içinde,

Yeryüzünü kaplarcasına yayılır doğudan batıya.

Kimi yerde boz alaca gibi gür toprak renginde,

Kimi köşede sessizliğin taşlarının saplandığı,

Ölüm çukurunun berzah renginde sarılı,

Tüm ışıklar gibi her bir manada ve bir ezgide.

Yer ve gök aydınlanırken kendi renklerinde,

Barındırır içlerinde kalan diğer tüm renkleri.

Biri sarının ayrılık tadında dağların mıhlamış yerlerinde,

Biri kırmızının şiddet dozunda sakin duran adaların volkanında,

Biri ise pembenin düşselliğinde açan kır çiçekleri yapraklarında.

Biriside yeşilin ilahi mabetinin dualı ellerinin örtüsünde.

Her renk kendine bir yer edinmişken,

Her rengin bir durağı yahut bir sevgilisi var iken,

Dört bir yan dört bir köşe aydınlanmış olur,

Kendi renginin mânâ yüklü bulutların arasında,

Gökkuşağını andırır şekilde büklüm büklüm tonlarda.

Peki karanlıkta aydınlatabilir mi bir yeri?

Yahut siyahında gidebileceği bir adresi,

Koyu ya da açık farketmeksizin,

Her rengin bir ışığı olabiliyorken,

Renkler arasında siyah, yer edinir mi kendine?

Karanlığında var mıdır bir ışığı ya da bir sevgilisi?

Evet! Karanlığında ışığı vardır aslında.

Kimi görmek istemez korkusunda,

Kimi dokunmak istemez bilinmezliğinden,

Her renk kendi yerinde iken,

Karanlık tüm evreni kaplamak istemiştir,

Aşka olan sevgisinden ya da bağlılığından.

Herkes karanlığı bir son bir sınır diye bilirken,

Başlangıçtı aslında o son diye bilinen.

Karanlığında bir ışığı vardır aslında,

Kimi yerde günahları örterken,

Kimi yerde gözyaşlarını silerken,

Kimi yerde ise yalnızlığa mahkum iken,

Gelip sarmalar bizi her ışığın gevezeliğinden.

Huzur olur kimi zaman düş kırıkları yerinde,

Sevgili olur kimi zaman ise ayrılığın o son zilinde,

Belkide sıcak bir omuz olur bize,

Yatağımızın sol köşesinde duran resim ardında.

Evet Karanlığında ışığı vardır aslında,

Biz görmeyi kabul etsekte etmesekte

Her içimizin acımasında ya da boşluğa düştüğümüzde

Bizi aydınlatan, aydınlatırken de bizi kendine saklayan

Bir ışığı vardır aslında bizi bizden bile koruyan.