Karanlığın Kızı

karanlığın içinden gülerek
seni çok özledim diyerek
ahu zarımı bilerek
bana gel karanlığın kızı
dinsin içimdeki incesızı

sen ver bana aşkın şarabını
senle içeyim ecel şerbetini
hasretin çoğaldı kalmadı sabrım
senle dindireyim gönül hasretini

içimde dinmiyor incesızı
benimki dertlerin dermansızı
uykular dindirmez aşk acımızı
gelde söndür gönül yaramızı

bir fırtına savurdu beni
alıp kökümden devirdi beni
ben gonca gülümü ararken
dikenler içinde evirdi beni

gün bitti gece başladı
uyku gözlerime dolandı
hayalin ruyalarıma yollandı
sabahlarım hüzünlere boyandı