Karanlığın Rengi
Karanlık, puslu bir geceyi
Yorgan gibi çekmişim üstüme yine...
Gecenin ayazı
Gecenin kokusuyla
Ve Gecenin Matemiyle...
Gökyüzündeki yıldızlara bakar olmuş, gözlerim
Sabahı Beklerken yalnızlığımla
Hep, şimdi dediğim sonsuzluklara doğru yürümüş zavallı yüreğim...
Hep, yanıbaşımdaki aynada kendimle konuşmuşum ya maziyi..
Ve hep, ılık mevsimler kokusunda yaşamışım ya bedbaht aşkımı.
Şimdi gönlümün vuslatlarına açan çiçekleri büyütüyorum
Şimdi aşkın kör halini yaşıyor bu yorgun bedenim..
Aşk!
Ey aşk...
Sen ki, bir ağacı bile yerinden söken aşk
Sen ki, tutuk dillerin haykırışları
Duy sesimi, dokun bana
Sen ki , sarı sonbaharları yeşile çeviren aşk
Sen ki, kara kışları aklaştıran aşk
Gel işte...ey Aşk...
Gel, sihrinin en uçsuz bucaksız gizliliğinle
Gel ki, duvarlarda yankılansın sesim
Gel ki, nefesinle dolsun tüm dünya
Ey aşk ,
Sen ki gök gürültüsünde
Hicazla nihaventi raks ettiren büyülü makam
Diyorum ya aşk!
Aşk kör bir adamın, gece yarısı
Simsiyah puslu havada
Gök kuşağının renklerini görmesi gibidir
Gel gör beni ey aşk,
Gel gör Beni..
Gel gör..
Ve dokun bana
Aşkın Her Halini,her rengini huzurla yaşamanız dileklerimle..
Dj. Samet
31.01.2011
kutlarım kalem yazmışşş
..'aşkın kör hali' çıkmış yüreğin iziyle akıldan,yüksekçe bir yerden sesleniyor en açık volümde..teşekkürler murat bey..tebrikler...
harika bir anlatım mükemmel bir tat oluşturdu dilimde
sağolun varolun
aşk + matem = gece üçlemesi olmuş şiir aslında birbirini tamamlıyor
aşk karanlık bir gecede yalandan parlayan tek bir yıldızdır oysa
dokunduğunda matemi ve geceyide beraberinde alırsın yüreğine
sonrası bu üçlemden ibaret...
tebrikler...
çok güzel bir şiir okudum yüreğine sağlık murat bey