Karanlık

sankı gok ınmıs yere,
sıkısmısım ufukta....
bugun dogdum say benı,
farzetkı bılmem seni...
caresızlık ufkunda,
sıkıstırma ne olur!

sen ki, yüce düşmanım,
ben eski bir savasçı...
maksadın öldürmekse...!
dünden teslim olmuşum,
ne merhamet et ne acı,
sık umuda kurşunu,
süründürme ne olur!

yoklugunun yoklugunda,
yok oldum...varlıgının !
yokluguna tutkunum,
o kı benden hıc gıtmez...
isterse yokluk yaksın,
ıstersen sen, farketmez!

tüm ışıklar söndü....
ve sen yine kapımı çalıyorsun,
bütün öfke ve hiddetinle...
sukutu bozan,
yoklugu bile korkutan cığlıklarla....
bu defa seni taşıyamaz haldeyim,
git ne olur! karanlık...

Neden en güzelı yasamak ısterken,
en son sen gelirsin...?
Gelince de gitmezsın, bilirim seni...
gelırsın, isteğim'den yüz kat büyük istekle,
geldın, geldın "hadi" ! adil ol ne olur! karanlık....

son bır kez uyuyayım ve gelsın derın sukun,
bu fırtına ıcınden gecıp gıdem sukuta....
her sabahın sonunda ınmesın demır yumruk!
umutlar yetım kalsın, oksuz kalsın! karanlık...