Karanlık

Benim karanlığımsın,
Yıldızsız bir gece gibi,
Korkmam bu karanlıktan,
Severim, görmez gözlerle dolaşmayı,
Sana bir ışık yakarım,
Arada...Sırada...
Gör beni, gel bana diye,
Sana ağlamak isterim.
Karanlığıma,
Yalnızlığıma,
Ama ağlamam, ağlayamam,
Seni yaşarım karanlığımda,
Gün gelir bir umut çalar kapımı
Açar bakarım...
Göz kırpar karanlığımın tam ortasına,
Düşerim peşine umudumun,
Belki açık bir kapı kalmıştır
SEVGİYE
Kollarını açmış bekliyordur beni, kimbilir...
Ama bekleyen sevgi senin olmadıktan sonra
Neye yarar?
Kollarım hasretinden tutmuyorsa,
Duygularım sevginden yok olmuşsa,
Gözlerim senden uzakta ama kalmışsa,
Bu karanlıklar boşuna...
Sendeki o evrensel koku,
Sevda kokusu olmadıktan sonra,
Yaşamak da boşuna...
Bendeki bu sevda ise,
Boşuna değil...
Sevgi adına,
Sevgi uğruna...

1996/Ekim