Karanlık, Şeytanın Rüzgarında...

Avizenin içinde pusu kuran sivrisinek
Lambanın azizliğine dayanamadan
Kaçtı karanlıklar ülkesine...

Titrek ve kıraç hışırtıyla başlar
Gözlerden kayıp da şeytana doğru
Tente ardında ki sır
Usulca yaklaşır...

Karanlığın dili rüzgârdır,
Kelimeleri tehdit, ölüm kurgusu
Ölümden kaçtığın her saniye yaşamdır ,
Ve ölüm, yaşam kadar kârdır...

Karanlık mıdır rüzgârı korkutan bilinmez
Ama
Ne zaman rüzgâr karanlığa esir düşse
Savrulur kıvanç dolu idealler
Diz çöker zebani iktidarlığına
Klinik homurtular yankılanır
Lodos adında
Yokluk dans eder Bermuda girdabında

İblis sarınca cildimi, sağdan yaklaşıp
Eşkâli zifiri sahtiyan
Korkunç baş, şifreli bakış
Elinde şırınga içinde kaygı telkini
Nefsin teshiriyle
Kâsenin içinde zakkum ve bal
Kaşığım tırpan, Azrail'den armağan

Küstah görüşler, iştah kabartan hayaller
Yollar kapalı, pusula sapkın
Dimağ anestezi dumanında sisli
Azgın kisvede nezihler pisli...
Susamış gövdeler, tuzlu su içer
İçtikçe cürüm deryasında yüzer...

Karanlık çözülmez nosyon
Kimi pencerede gece, kiminde gündüz
Heybetini yıkar katran losyon
Karanlık, başlangıcıdır ışığın
Noktasıdır bir ışık yılı, karanlığın