Karanlık Sokak
kuytu bir köşede tek başıma
kalmıştım karanlık sokakta
sensizliğin acısı yüregime işlenmiş
hasretin kalbimi kanatmış buram buram
ruhum perişan bir halde seni arar durur
her sokakta her adımda karanlıklarda...
gözlerimin önünde hayalin
sen olmasan da seni yaşarım kendi dünyamda
gelirsin diye avunur dururum kendimce
aslında bilirim gelmeyeceğini
ama gene de beklerim karanlık sokakta
kim bilir belki de ölürüm.
kuytu bir köşede tek başıma
karanlık sokakta sesizce
son nefesimde bile söylemek istedıgım tek bir söz...
"seni seviyorum"olur kim bilir.....
kim bilir belki de ölürüm. kuytu bir köşede tek başıma karanlık sokakta sesizce son nefesimde bile söylemek istedıgım tek bir söz... "seni seviyorum"olur kim bilir.....
Kaçıp gider eğer kurtulamazsam Yorulur dizlerim doğrulamazsam Kalbimde yatanı nen bulamazsam O zaman kahrımdan ölür giderim
Cenazem almaya kimse gelmezse Bu garip tir diye kimse bilmezse Hoca eğer namazımı kılmazsa Tabutu sırtıma sarar giderim
demiştim bir şiirimde ümitsizlik kokan bu güzel şiir bana bu eski şiirimi hatırlattı
tebrikşler melahat
güzel şiir fakat biraz daha derine dalmalıydın
konu müsait
kutluyorum