Karanlıkta...

Uyumak uyanmaktan daha zor şimdi
Güçleşiyor sıradan şeyler bile
Farklı olamadıkça...
Her yöne gitmeye mahkum ediyor
Ufacık bir esinti...
Sanki dünyayı dolaşıpta
Her seferinde
En başa
O en baş noktaya gelmenin verdiği
Bu güvensizlik...
Bir parçası mıydı
İtaatkar yanımın...
Sonuçlara katlanmak
Bitmeyen kabullenişin
Yüzlerde anlaşılamaz bir biçimde
Yansıması olmamalı
Hiç kimsede...

Ne varsa yaşama dair
En uzak köşeye atıpta
"Karşılıksız iyiliğin"
Hiç ummadığım kadar çoğaldığı bir anda
Bilhassa geceleyin kıyıya vurduğunda
Sadece görmek istiyorum KARANLIKTA...

Ağlarken gülebilen tek varlığın
Bebekler olmadığını anlatın bana
Gösterin gözlerinizdeki sevgiyi
Hala görebiliyorken...
Hayat ucuzladıkça
Değer kazanan insanlar
Yanımda olsunlar mesela.
Söylerken sevilen şarkıları
Eşlik etsin dostlar
Dostum acı söylememeli
Acınacak haldeyken benliğim...
Unutmuşken herkez
Arayan sevgili olsun isterdim
Ellerimi tutupta
Baktıkça gözlerime
Aşkımı ispat ederdim...
Adını koyardım "yar" diye
Değişmez,kıyamaz,onsuz olamaz
Kalmazdım bu KARANLIKTA...

En güzel şiirler okunmaz
Çünkü yazılırlar KARANLIKTA
En gerçek sevgiler bulunmaz
Çünkü aranmazlar KARANLIKTA...