Karanlıkta Saklanmak

Bazen karanlıkta,saklanmak istiyorum,

Gölgeler dahi,beni bulamasın,

Ses ve renklerden uzak, 

Kendimle başbaşa, kalmak istiyorum.

Sıkıyor beni,bu yalancı dünya, 

Bir yanda ölüm gerçeği,

Diğer yanda büyük ihtişamı ile,

Dünya sevgisi,

Yıllardır araftayım.

Bazen sıkmıyor değil,

Kuru kalabalık,

Her şeyden uzaklaşmak,

Kendimle başbaşa, kalmak istiyorum. 

Belki ozaman karanlık,

Dertlerime çare olur,

Yalnız kalmak,beni bir nebze avutur.

Belkide bıktık,hep aynı şeyleri konuşmaktan, 

Bir anlıkta olsa,susmak, 

Bence en güzel çözüm.

Yıllardır konuşarak, neyi çözebildik ki,

Hep bir ağızdan, uyumsuzluk içersinde,

Hep açık aramadık mı,

Karşımızdakilerden.

Sesler birbirine karışmış, 

Renkleri ayırmak imkansız.

Dünya bir gökkuşağına boyanmış,

Birçokları benim gibi,

Bu yalan dünyanın,nesine aldanmış.

Herkes hep aynı şeyi söylüyor,

Biliyorum bir gemi içersindeyiz,

Fakat kimsenin haberi yok,

Biliyorum bu geminin,Kaptanı da yok.

Bırakın beni kendi haline, 

Çıkartmayın beni,yanlızlıktan,

Kalayım karanlıkla,Hep başbaşa,

Belki böylesi,daha iyi olur, 

Bu hikâyede,bir yerde son bulur.