Karanlıkta Sevmek

Avare dolaşıyorum her gece
Boş caddelerin kaldırımlarıyla dertleşiyorum
Sokak başında bir lamba direği
Altında minicik kedi ile üşüyorum





Karanlık, dünyama açılan tek pencerem
Gün görmüyor yıllardır yüzüm
Gözlerim ışıktan uzak bir bahçede
Soğuk mermer taşında üşüyorum





Gece yarısı suyu oniki saatin
Bir adam geziniyor
Hafif kaygılı yaklaşıyor mahsun
Şarap şişesinden anlatıyor





Bir geçmişi varmış meğer
Özünde kötülüklerle boğuşuyor
Ah be amca diyorum kendimce
Şarap şişesi seni üşütüyor





Isınmak tek kaygısı belkide
Bir sevda yüzünden düştüm diyor
Bu hal, bu evham sessizce
Şarap şişesinden haykırılıyor.





Dönüp kendimi düşünüyorum
Niye o vakit kaçmak bu hengameden
Adı sevda olsa ne farkeder
Savunmadıktan sonra gerekmezmiş sevmek meğer





Eğer tutturmuşsak bir türkü dilimizde
Ellerimizi cebimiz yerine karanlıkta
Yüreğimize sokup gezmeli
Şarap şişesinden sevinç için içilmeli





Küstüm bu gece karanlığın kamer yüzüne
Gözlerim gün ışığını bekliyor
Ah güneş doğsada doğudan
Sevdam benim için gülüşüyor.