Karar

Çok uzun zamandır yazar olduğumu unuttum sevgilim
Sonunda kalemimle de aramı bozdun
Seni düşünmekten kâğıt kaleme, kalem bana küstü
Aklımı yolda buldum, zifiride sigara tüttürüyordu
Aklım bile başımda değildi.

Amaçlarım olduğunu unuttum sevgilim
Sanki yaşamaktan önce sen geliyordun
Seni düşünmekten diğer her şeyi bıraktım
Hayat bana küstü, ben senden ayrı düşüncelerime
Kalbimi yolda buldum, eşref vaktinde birasını yudumluyordu
Kalbim bile bende değildi.

Şimdi çekilebilirsin, akıllandım
Sanma ki aklıma sahip olana dek hiç akıllanmadım
Aklım medcezirin türküsü oldu, anlamadın
Senin dengesizliğin de bana vurdu sevdiğim
Sen çokça gerçek dolu sevemezsin
Günahlarını soyup, çırılçıplak doğrularla "Aşk senin adın" diyemezsin

Cesaret gitmekte değildir
Kalmayı bilmektir cesaret
Oysaki sen hep bir ileri, iki geri kaçtın
Adam olana kaçmak yaraşmazdı
Kız gibi sevmelere karnım tok artık
Delikanlı gibi özümle sevdim
Nazlı sevmelerinin dengesiz suallerine çok doydum.

İnsan olduğumu unutturmuştun
Benim de bir geleceğim varmış meğer
Seni düşünmekten yalnızca günü kurtarıyordum
Aşk geleceği çalar, ömrü fena yudumlardı
Aç kalırdın kendinle ilgili hayallere
Varsa yoksa o dolardı için...

Bak yeniden başladım yazmaya
Sen gidersen şiir var, kalem var, yazmak var.
Bu gece hayatla barışacağım
Sanma ki hep yalnız kalacağım
Sana söylediğim bütün saçma gerçekleri unut
Ben onları sevmeyi bildiğini sandığım birine haykırmıştım
Sen o değildin, olamazdın.

Gözünaydın sevgilim
"Kadınlar susarak gider" der şair
İğne ipliğimi aldım, ağzımı dikiyorum
Susmadan gitmiş olmamak için ağzını dikti
Nefret edemeden gittiği için kalbini köreltti dersin
Bütün hesaplar benden olsun, ödlekçe kaçmalar senden...