Karar Verdim

kaç zaman oldu bilmiyorum..
sesini duymayalı, yüzünü görmeyeli..
kaç zaman geçtiğini de, zaten bilmek istemiyorum..
ama bildiğim tek bir şey var..
bıraktığın her güzel anının bir kabusa dönüştüğü..
yalanlar söyledim..
seni her sorana o var dedim..
iyi dedim, güzel dedim..
ama her sözümde kendimi yiyip bitirdim..
vazgeçilmezim oldun..
özlemim oldun..
her şeyim oldun..
dön gel dedim, gelmedin..
göz yaşlarım sel olup aktı da yine gelmedin..
sensiz yaralı bu yüreğim..
sensiz duyulmuyor atışları..
mevsimler değişiyor her gün hayatımda..
derdim gülümsemelerin ardında öylece saklı duruyor..
kimse bilmiyor sen olduğunu..
yaşamıyor artık içimde kahkaha..
sadece yüzümde..
o da kimse sormasın ne oldu sana diye..
bahar artık bir şey ifade etmiyor..
kuşlar uçmuş, çiçekler açmış, cemre düşmüş..
benim baharımda kuşlar küskün, çiçekler solgun ve cemreler yorgun..
çok durgunum, yorgunum..
hayalini özlemekten gel-gitler var akşamlarımda..
sabahları zaten istemiyorum..
her güneş doğduğunda kahreden yalnızlığım,
yeniden karşıma dikilip bir gün daha diyor, bir gün daha..
bir akşamlar anlıyor beni,
bir yıldızlar dinliyor kahrımı..
ama onlarda hiçbir şey söylemiyor..
yalnızlık her gün daha da boy gösteriyor..
aynalar küskün bana..
alışkınlar ne de olsa her sabah gülen yüzle beni karşılamaya..
bugün tutamadım kendimi,
vurdum en ücra,
yalnızlığın bol olduğu sessiz sokaklara..
hepsi birer tokat gibi indi, günden güne yok olmaya yüz tutan suratıma..
ve karar verdim bugün seni sensiz yaşamaya..
ve karar verdim hayatımı bir ipin ucunda yaşamaya..
ve karar verdim kimsesiz bir kaldırım üstünde gözlerimi kapamaya..
ve karar verdim sensiz bir ömrün kapılarını kapatmaya.