Kararan Bir Dünyanın Çökmüş Başkenti Burası

Dibe çökmüş hayal onların hayalleri
Kimisi bir ekmek derdinde
Kimisi çocuğuna küçük bir bebek alma ümidiyle
Kararan bir dünyanın çökmüş başkenti ...

Sızıntı içeren dünya onların dünyaları
Bir cevher kadar değer biçilmemiş hayatlar
İslere gömülmüş nefes alımları
Kararan bir dünyanın çökmüş başkenti burası ...

Yıldızlar bugün neden bu kadar sönük
Neden güneş doğmuyor kaç gündür
Neden kapkara oldu şu canına yandığımın dünyası
Kararan bir dünyanın çökmüş başkenti burası ...

Onlarcası belkide yüzlercesi
Unutulmuş dünyanın yorgun simaları
Acı çekmiş hayatların acı rüyası
Kararan bir dünyanın çökmüş başkenti ...

Bir ışık görünsün artık ufuktan
Bir ses duymalıyım artık
Boğazıma düğümlenmiş dilim
Çıt çıkartacak halde değilim
Burası kararan bir dünyanın çökmüş başkenti ...

İmkanı olsa ters çevirsem dünyayı
Nasibini alsa şu insafsız nefeslerde
Yutkunamadan susasa şu aydınlığa
Burası kararan bir dünyanın çökmüş başkenti ...

Ne söz söylenir ne de bir mutluluk aranır artık
Otuz canın hesabı hep ötelenir bu topraklarda
Her seferinde vazgeçsemde artık sabır kalmadı
İçimden büyük şeyler kopup gidiyor diyardan kopuş bu
Burası kararan bir dünyanın çökmüş başkenti artık
Dönüşü yok ...

20 Mayıs 2010 101 şiiri var.
Beğenenler (2)
Yorumlar (2)