Karaya Çalan Düşüncelerim

Akasya kokulu aşkın mesnetsiz umutları...
Yürekte doğar sancısıyla...
Tende çiçeklenir baharın çocuğu.

Düşsel varlığın eylülünde
Son yaprak ta yere düştü
Aşk çırılçıplak ...

Dünle beslenir aşkın tohumları
Güne dem vuracak zamanı kollar
Demlenmiş bir yüreğin sızısında.

Işığım son parıltısına kadar, tükenmiş...
Karaya çalan yürek,
Sızısında seni saklıyor.

Esarete atılan izsiz adımlarda
Yokluğunun ızdırabı yankılanıyor
Ah, neden ?
Git...

Yüreğimde bıraktıklarını,
Aklımı zorlayan düşsel varlığını,
Doyumsuz kalbini de al ..
Git...

Akşamına denk bir hüznün
Yüreğime yalnızlık akıttığı gecelerin
Kuytusunda aşkın dillendiği isyanların
Senli her düşün ızdırabı sol yanımda.

Platonik hissiyatlarımın, hayatın içine serpiştirdiği
Toz pembe varlığınla hayat bulan...
Yokluğunda varlığını yaşatan benliğim
Sana uyandığında, Hayat üzerine çökecek...

Karanlık, düne karışacak acı varlığında
Gün ışıyacak düşlerimde..
Dünde kalacak, düşlerimde yaşacaksın.