Karaya Çalar Sevdamız

'Var git ölüm en verimli çağdayım'
'Göz kör oldu el bağımlı saldayım'

umudu emziriyor gece isleri
yüzü kara bir yürekte şakıyor kuşlar
dışarıda ince çisentisi var baharın
çiçeğe durmuş ayva telaşları
ebegümecine siniyor tırtıl
kendinden bihaber karınca
çatlamış topraklarda bereket

yerin metrelerce yuvarı var
sırta yük soğan ekmek nevale
geceyi bölen yürek sarsıntıları
karasında kuyu mahkumları

göçük
feri dökülmüş resimdeki çehrenin
minik bir yürekte kanayan izidir
her bakışta volkan olur gözlerde
kapı ardına gizlenen Baba özlemi
her vukuatta sarmadan dokunuşlar

göçen
yüzü çökmüş bir kadının duası
paslı bir fenerin cılız hatırası
güllü mendillere işlenen kömür
karasında sevda çalan hüzünler

soyka ölüm
pejmürde yalnızlık bölmez uykumu
koca bir dağ oldum önünde
kollarımda fener alayları
dallarımda sensiz mevsim
karadan başka görmez gözlerin
inan ki sevdiğim yüreğimde közlerin

şimdi bulutsun
ziftlerini akıtıyor çiseler
emeğin yücesinde bahtın
bu kader değildir gözüm
kader cahillerin işidir
parmağını sayamayanların işi

'Var git ölüm ben yeniden doğarım'
'Gül ek gülüm son vuslata Baharım'

23.05.2010