Kardaşım

Dışarıda Ocak'ın ayazı

Yüreğime karlar yağdı

Sakallarıma kırağı

Buz kesmiş parmaklarım

Tutamadım elini ayağını

Çekti gitti ömrümün varı

Duraksadı zaman o anda

Son bakışa gözüm daldı ki o an

Anın içinde bin yıl 

Bir vaha ki

Sanki çöllerde bedevi beden

Yorgun yüz yorgun bacağım gitmiyor

Kalmadı dizimde derman...

O bakış

O bakış ardında Hüküm Dağı

Elleri parmaklık gözler gardiyan 

Yargılıyor durmadan

Hiç kimsenin aklına gelmedi 

"Neyin var?" diye sormak

Hırpaladılar canları yandığı kadar

Parçaladılar bin parçaya ruhumu

Tuzbuz olmuş tozumu süpürdüler

Şimdi devam et kırılanların üstüne dediler ki

Kahkahalar içinde kaldım

Eksik ciğerime bi sıgara bile içemezken ben

Sen dediler

Sen kırdın kalbimizi

Gel kardeşim yine ısıtırım ben senin üşüyen ayaklarını

Aynı çocukluğumdaki gibi

Ablam hep aynı abla

Annem hep aynı kadın

Abimin gözünde düşmana evrilirken

 Hergün yazıp yazıp siliyorum nasılsınız mesajlarını

İşte böyle böyle yaşlanırken dünya

Bende de oluyor sağnak yağışlar

Bak bu gece Nebyan Dağında kar var

Üşümüş ayaklarını uzat ayaklarıma

 İyi uykular dile 

Sen diye öpüyorum yanağından koynuma aldığım oğlumu kardaşım 

Sanada iyi uykular