Kardelen

Sınırlarını çizdin yüreğimin..
Doğuda sen, batıda sen..
Hangi yöne dönsem, sen varsın..
Aşamıyorum bir türlü sınırlarını..

Vize vermiyor hiç bir gönül bana..
Mülteci olarak bile sığınamıyorum...
Sen yoksan hiç bir limana..

Yoksun zaten hâlbuki...
Titreyişlerim de sensiz...
İç çekişlerim de..
Ve ben olmayışının yasındayım halâ...
Ümitsizim ve çaresizim de aynı zamanda..

Gelişinin hayaliyle yaşarken ben..
Gidişinle hayata yummak üzereyim gözlerimi..
Başka gönüllere, kaçak gitmek üzereyim belki de..
Sevmelerden bir hayli uzak gönüllere..

Artık gel de, zor kullanmasına izin verme aklımın..!
Ve sınırlarını özenle çizdiğin, sana atan şu kalbin...
İzin verme; incitilip, hor kullanılmasına..

Bil ki; gelişin kurtaracak, bu kimsesiz çocuğu..
Gelişinle açılacak, buzun altında kardelen...
Ve topraktan çıkışını kutlayacak, seninle birlikte...