Kardelen

O bir kardelendi

Nevbaharı müjdeleyen...

Umudu köhne yarınlarıma kapaklamadan önce

Bı taşım kaynatıp içiyorum...

Ne mümkün yine bi kavga etmeden

Gecemin kuşlarına kış kış demesem de vazgeçmek mi

Gecem yarasalananıyor

Belki de onları daha çok seviyorum,

Kovsam da gitmiyor

-Bana beni anlatana ihtiyacım var-

Önümde

Ağzıma sakız ettiğim yalnızlığım

Kimin yalnızlığıysa sahipleniyorum

Ama bir de

Dolanmasa takma dişlerime düşler

Hoşgör sen

Geveliyorum.

Pelesengi kalbimin

Gecelere kepenği kapatır.

Bizim dükkanda da umut satılmıyor.

-Giden yanmayı ararken,

Kalanlar sönmeyi bekler -

Zaman denen kavram

Bu acıyı bitirmeyen olsun ki

Suçlu kabahati başkasına satsın.

Süzülen geceye inat uzak bı

Zerre ihtimalle

Kışın geçmişinden yaza kalan

Kar dallarıma külbastı yaptığım

Subliminal Sefahatlarım da

Gezegenlerinden bahçeme düşen yasemen de ona muhtaç degil mi?

Kokusuna

Hayran benliğim

Teğet geçerken,

Cemi cümle kendi üryanlığından geçmiş, ayıbını bizim dükkanda arar durur

Ay'a dolunay hallerinden

Sırıtmak da nesi?

Çeşmi siyahtan hüzünle akan

Morcivent çeşmelerden

İçiniz zira ayılamazsınız,

Sarıyor aklımın aynasını

Güya bana pencere olup

Sır olmaya çalışmak da

Kârı olamacayak

Ama anlamıyorlar...

Farkında olmadan kızıyorum.

Kahrı endamıyla sarılıyor bir yalan boynuma uzun mu uzun

Cem-ale-me Süreya yakın

Boynum ki

Bu en uzun boynum benim

Her bir yalana, aşikar

Uzat diyorum gözlerin puslu ama ağlama...

Ellerin diyorum, bir martı telaşlı ve ürkek..

Ellerin gecemin siyahını yırtan

Bir beyaz yelken,

Ucube bir çarşafım aklına engel

Yoksa hayallerin senfonisi mi

İşittigim.

Benden öte var olan varlığına

Kökleri kazınmış ama koparılmış

Bir güven gibi her yerimi sarıyor musun?

Zehirli sarmaşık güllerinle

Tacı amber kokarak hallediyorsun

Benliğimi karanlık mabedin en derinine

Köle diye koyma beni

Yokuş yukarı çekiyorsun

Kokunla

Peşinde bir bir damıtılmış anason kokusu,

Kadehleri parçalayan

Ve tüm çıplaklığıyla zirveye

Körükleyen,

Vazgeçmişliğim...

Köylerimi gören gözüm

Klavuza adanmışlık gibi

Yollarını saklıyor sen gibi

Bilmisliğim dilleri unutulmuş bir oda

Dip kuyu..

Çek beni çek beni

İtele ve yahut ötele

Kalbime layık kurşunları

Siliyorum dimağimdan

Sen silgime hasta oluyorsun...

Ve ben

Ben sana söyleyemediklerime

Öldüremediğim hiçliğim

İnsan canına kıyabilse...

Koca söğüt o gökten neden

Vazgeçti de eğdi dallarını

Kendi köklerine

En dibinde afeti azamsın

Koy beni yine el yerine.

Cehennem dediğin cennetime

Bir harmoninin sonunda varıyorum

Ölen sensin

Ölen benim

Ölen biziz

Güneş davetiyle batmadık mı?

-O güneş ki peşinden gittiğimiz sonumuz, yine gece...

Ona yetişemedik!-

Parti zamanı...

Sağlığına dostum...

Karıncalar bir değirmene su taşıyor

Hayale doğru değil, Gerçeğe...

Biz ki oturup kalmışız,

Asumandan

Ne haber var diye

Trans cümleler bana ait bi serbest

Bu heceleyemen dizeler

Usulca can alır...

Söylenmesi gereken sözlerin dibinde,

Ağaçlarımı kesiyorum hayata

Ve onlar

Çelik olacak...

Gürleşir elbet bu dinğinlik

Ya da susar bu delilik...

Çığlıklar eşliğinde.

Farkında olduğum değil kabullenemediğim

Yalanlar gerçeğimden uzak

Yarım kalıyor hep bi eksiklerim.

Eksikliğimi tamamlayan yok,

Üstüme döktüğüm gazellerim

Çimenlere dur diyemiyor yine

Ama başka kim kimi besliyor ki

Kaşla gözle arasında...

Ölülerim dirilmeye,

Dirilerim ölmeye uyanıyor...

Bildiğim tekerrür eder zaman.

-Baharın kefeni yırttığı an,

Bahar da girer kefene o an-

Şimdi içimde bir karanlık gece

Sabahlar istediğim gibi yine olmuyor

Seni görüyorum.

Uzaklardan altına sarmalamışsın

Yalnızlığın uğultusunu

Geceler kör mü olur sandın

Elinde bir fener ışıldıyor...

Gökyüzünün uğultususun

Bu yıldızlar yine üstümüzde parıldıyor.

Söz bu dünyana bir daha gelirsem sadece bana aşık alacağım, karlarını yenerken.

Tcpassenger_ierdogan