Kardelen Günlüğü

Kar kokar şimdi yüreğim
Senin yüzün bahara açarken...



Gece karanlığı sevmemişti
ve dünya dönmüyordu henüz
iki çiçeğin etrafında
bin aşk adından yoksun
hapsolmuştu satırlara...

Ah be hercai
sözleşmiştik hani
kimsesiz açacaktık
aşkın gömüldüğü yerde
ve gözlerimizin altında
gülümseyecekti
sevişen ruhlarımız...

Adından sonra
üç nokta gelecek
bir gün seninde yüreğin kar kokarsa diye...

Şehri gözlüyorum her gece
sen sokaklarına adım attığında
bir yaprağım d/üşüyor...

Yine yaşayacağım
yine yaşlanacağım bir gün
ay her hilal güldüğünde
tabu olacaksın
çıkarıp bir kez koklayacağım seni...

Her sabah kanayıp
akşamına kabuklanan
yaradır yüreğimde sana âşık olmak
gün döngüsü mevsimimi bitirmeden...

Korkma
unutmayacağım
ve gittiğini
söylemeyeceğim kendime...


31.01.2013 / Şair-i Gülhan...156