Kardeş Katli Vacip

Üç kişiyi vurmuştu Vahit.
Pek de üzgün sayılmaz.
Üzgün bir yüzü biliriz biz.
Kararlıydı tetiği çekerken ki gibi.
Gururluydu ve kahraman.

Üç kişiyi vurmuştu Vahit.
Umrunda mı ardakalan.
Savun kendini demediler hiç.
Vahit'in de umduğu gibi.
Bildiğini yaptı.
Yaptığının gururunda bu vakit.

Mehmet, Hasan, Mahir...
Namlunun ucunda bitti.
Bu sonu bile bile.
Göz göre göre...

Ne Vahit'i tanırlardı.
Ne de o onları...
Alakasızca bitti bir kaç hayat.

Üç kişiyi vurmuştu Vahit.
Kan dökende de olur mu gurur.
Oldu.
Alnı apaçık, başı dik.

Hepsi saf çocuklarıydı aynı babanın.
Mehmet Hasan'dan uzundu biraz.
Vahit zayıftı Mahir'e göre.
Hasan'ın gözleri yeşildi üstelik.
Biri diğerinden güçlüydü biraz.
İkisi diğerlerinden güleç.
Üçü Vahit'ten daha esmer...
Vahit üçünden daha batılı.

Hepsi saf çocuklarıydı aynı babanın.
Kardeşi tanımamak hataları.

Üç kişiyi vurmuştu Vahit.
Emir kuluydu...