Kardeş Türküleri Çalınsın

Ey güneş !
artık yeter
doğ karanlık sabahlara

beni hiç emzirmedin
ışıksız kaldım etrafımı sarmadın
karanlıklar içinde

ne sevgi nede gülüşlere doydum
aç kaldım
bu şehir anlamadı
gel gör beni dağlarda seyret!

sen beni görmezsin
gel beni karanlıkta gör...

yine kaldırımlar üşüyen kimsesiz
düşleri kalmış yalnızlık
umudun pençesine takılan
kışın fırtınalı zemberi sokaklarına
donan kuşların yurdunda
o zaman gör beni...

ya ölür sebepsizce
yada
konduğun daldan uç...
kimsecikler görmezsin

papatya çiçeğine uğur böceği konmuş
bir nefes gibi bahar kokusu
sarmış nefesimi
bir sigara yak dumanı yurdunda k/alsın

uçup giden bir bahar
mevsim bahardır kıştır
ne fark eder uçan sevdalara
yüreklerde kalan acılar
gülüşlere bıraksın

ey kese dolduranlar
kana kene olan
hainlik parayla mı
vatan millet narasından dem tutanlar

acımaz mısın?
kadın çocuk çığlıkları
ölen canlar
adına yeter be..!
yokluk düşkünü insanlık

gel gör beni karalığa ışık
savrulur rüzgarlara
alem keyfine dem tutan düşkünler

çal kemanı sazı inlesin
barış çanları çalsın
gönüllere
bahar umudu doğsun

bu keşmekeş diyarlara
artık acılar yaşanmasın
analar ağlamasın
sevgi dolsun gönüllere

yetmez mi
akan kanlar akmasın
kardeş türküleri çalınsın
yurdumun akşamlarına

19* Ekim * 11* Karataş