Kardeşliğin İkrarı Olmaz

-------
Sorular sorarken hayata
İnatçı,yalın,yerinde
O kadar suçluyum ben de...


İnce saydam yapraklarıyla suskunluğum
duyguların içe dönük dallarında...
Bencilliğim en derin hastalıktı
öfke, kin, nefret..
Şaşarak bakıyorum,öfkeyle
İsyanla,acıyarak...


Hayatı ve dünyayı betimlerken
anlamaya çalışırken yapayalnız
nedenlerle sonuçları çarparken
bölünmüşüm bin parçaya


Kardeşlik kan da değildir sadece
canda başlar paylaşmak
ve mesuliyet şuuruyla yaşatmak değil midir
var olmak...


Tıpkı vefa,dostluk ve iyilik gibi
erdemdir adı kardeşlik olan
ama özde kaybolan
sözde yalan değil midir


Sürükleyerek bir nice hayatı ince kıvrımlarından
Örnekler çıkarıp adım adım
Sildim bencilliğin kara kirini
kalbimin aynasından
o çok derinlerde yitik
temiz yüzünü görmem için


Kardeşlik olsun adımız
insanı sevmenin sebepsiz görünür hali
birinin üstüne özenle titremeyi öğreten
Akıp gitmesin o bin kollu ırmak
Ne kadar yanlışsa kendi yatağında
yanlışım ben de o kadar



Bütün güzelliklerin başı
içimizdeki erdemdir
ustalıktır sevmek
Ak güvercinler gibi ağzımızdan uçurduğumuz
O büyülü,sıcak,doğru sözler...


Yıllar sızıyor aralık kapıdan...
Yıllar...ki içinde binlerce düş ölüsü
Koparıp götürdü kimlerden neleri !..

..
--
-ŞİİRİMİ GÜNÜN İNCİLERİNE LAYIK GÖREN DEĞERLİ SEÇKİ KULUNA SONSUZ TEŞEKKÜRLER-