Kardeşlik Şiiri

Nedir bizim bizden alıp veremediğimiz?
Aynı evde yaşıyoruz ama sanki düşmanız.
Bilmiyorum ki nedir bölüşemediğimiz?
Bir dilim ekmeğe katık olmuş soğanız,
Aslında biz, ayrı bedenlerde, aynı canız…

Bizler birlik olursak, engelleri aşarız,
Yüzyıllardır yan yana ve kardeşçe yaşarız.
Konu vatan oldu mu ölümüne koşarız,
Dostlara gül bahçesi, düşmanlara volkanız,
Aslında biz, ayrı bedenlerde, aynı canız…

Trakyalı, Doğulu, Marmaralı, Egeli,
Şefaatçimiz olsun; ya Muhammed, ya Ali.
Yolumuz Yunus Emre, Hacı Bektaş-i Veli,
Kalplerde Allah Allah diye çarpan imanız,
Aslında biz, ayrı bedenlerde, aynı canız…

Ayıramazsınız boşuna hayal kurmayın,
Hepimiz kardeşiz, başkada bir şey sormayın.
Yüreğimiz bir bizim, dilimizle uğraşmayın.
Türk, Kürt, Laz, Çerkez; beraber, birlikte vatanız,
Aslında biz, ayrı bedenlerde, aynı canız…

Tarih övgüyle bahseder binlerce şehitten,
Ceddimiz korktu mu dişini gösteren itten.
Beraber girmedik mi buraya Malazgirt’ten,
Kimimiz Edirne’yiz, kimimiz Ardahan’ız,
Aslında biz, ayrı bedenlerde, aynı canız…

Vatana göz dikene, kefenler biçmedik mi?
Şahadet şerbetini, birlikte içmedik mi?
Yaşlanmış bir gemiyle tarihe geçmedik mi?
Çanakkale’de boğaza akıtılan kanız,
Aslında biz, ayrı bedenlerde, aynı canız…

Aynı secdede bir Allah’a doğrulmuşuz,
Aynı savaşlarda tek kurşunla vurulmuşuz.
Aynı halaylarla, türkülerle yoğrulmuşuz,
Kimimiz şairiz, kimimiz ozanız,
Aslında biz, ayrı bedenlerde, aynı canız…

Ne fark eder ismin olsa; Gül, Rojin ya da Belkıs,
Yüzyıllardır etle-tırnak olmuş, aynı halkız.
Vatanımız Türkiye, bayrağımız ay-yıldız,
Aslında biz, ayrı bedenlerde, aynı canız…
Birbirimizi ne kadar seversek,

İşte o kadar insanız…