Kargacık Burgacık Yazılar

ağlayanlar var içten içe

iki dudak arasında

suskun yaşayan

saklı kentler

aşk senin diyarın

ölüm benim

aramızdan çekil

bilir misin şimdi bir yol

rüzgarda saçların

unutmak için

her acıya zaman ver

uyanmak için bana

bu kabustan uyku çıkar

masum öpücük

ah korkularım

tavan arasında çıldıran

konuklarım var

can evinden vurduğum

devlerin gölgesinden

çatlayan duvarlar

ışık sızdırmıyor

baktıkça gözlerine

bütün kadınlar ağlıyor

ağlayan kadınlar

birbirine sarılıyor

onlar sarıldıkça ben üşüyorum

ne yazsam bunun üstüne

şiir miir olmuyor

korku annesi artık

kuyusuna çekilen Yusuf’un

şimdi dem vakti şerlerin

suda derin bir boğulma hissi

Ayda karanlık siluetler

kaçın gönlümüzden kaçın

kendimizle oynarken yangın çıktı