Kar,gece Ve Çocuk..

Tatlı bir küskünlük yağıyor gökyüzünden
Gecenin geç saatleri üşüyor hem karanlık elleri
Örtüyor çevreyi aydınlığa benzer bir tül
Bir imge olup tebessüm ediyor bize ömür..

Yüzünde masum bir ifade kendini gözleyen gecenin
Kaşı yarılmış şerha şerha bir bilinmez sır gözlerinde
Siyah elbiseli bir adam gibi siniyor içimize
Gittikçe daralıyor ruhumuz ,saçakta kumru sesi.

Yürüyor uysal adımlarla dökerek sırlı sözleri
İlerliyor ufkun görünen girdabına
Soğuk çehreler kesiyor değdiği yeri
Ah yine fırtına kokusu titreyen camın önünde..

Şimdi okullar tatil hiç görmeyecek geceyi çocuklar
Hem kar yağsa da üşümeyecek minik elleri
Çantalarında bekleyecek kıpır kıpır hayat
Yüzlerinde geceye inat bembeyaz gülüşleri..


1996..kısmen düzenleme 2009..