Kariha

Kariha

1-
Tümleyeni olmayan önermeler kadar nadir
Feracesiz sevgileri yaşıyoruz Kariha
Önce isyan sonra iskan ediyor fikir
Nöronlarımızın en ücra kıvrımlarında
Sadık bir aydınlık özlemiyle uyanarak sabaha
Pervasızlık feveranlarının intikalinden pişman
planlanmış yoksunluklar taşıyoruz sırtımızda Kariha

Süresiz yılgınlıkların ve alınganlıkların vakti değil Kariha
Çuvaldızlar bilenmiş farkındayım
özeleştiriye muntazır
Körebe oynar gibi iyimser
Bir çınar kadar fırtınaya hazır
Belli ki çekilesi çileler var daha
Bu şiir yarım kalsın Kariha

2-
Olmadı bak yürek taştı umarsız
Sabahları kağıt toplayan ellerin asaleti
üzengisiz yılkıların serazatlığı
Öznelerini yitirmiş cümlelere sığınmış direnç
Müstear kahramanlar mezarlığı
Namlusuna hain , mazluma dost bir şarjör
Ne yönden bakarsan bak Kariha
Bu bir holokost
Artık gör

Yıkılan evler değil beyt-i dil
Barikat yorgunu sokaklar değil


Anamı h
iç bu kadar küskün görmemiştim Kariha
Kendi adına mı , tüm susturulurmuş kadınlar adına mı ?
bu ahvali bilemedim
Gerçek şu ki çok uzaktaydım Kariha
Gözyaşını silemedim,kireç tutmuş parmaklarımla...

Sancının darbeleri bıçaktan muhkem
Yoklarken bir çocuğu ,kabus ortası
Hangi pedagog gökkuşağı çizebilir ki
Mahpushanenin siyah asumanına
Muvakkat sus makamı
Bırak yakamı Kariha


3-
Standartsız yoklamalar çekiyor ,
Zehir soluklu konjonktür engerekleri
İlerde çevirme var
Dur daha gitme ileri
Dön geri

Görüşürüz Kariha
Görüşürüz aklımın feri...