Karınca
İki dallı ağaçta iki karınca
Gün ışığında başlarlar
ekmek sevdasına
Bir varmış bir'i yokmuş
Birileri hep çokmuş
İki ayrı dalda iki karınca
Gün olur karşılaşır
İki dal arasında
Biri bakmış bir'ine
Bir'i kaçırmış bakışını birinden
Gündüz gözüyle
Yıldız kayması karıncanın gözünden
Gün üstüne gün kurulur
Pazartesi dediğin pazarı bulur
Yaz biter
Kış geçer
Karıncalar baharı bulur
Rüzgar ağaca fısıldamış
Ağaç yaprağa
Bir yaprak bir karıncaya söylenmiş
-Ey.insan olmaya özenme
Onun dalı başkadır ekmek yolunda
Senin dalın başka
Nisan olmaya özenme
Sevda selini tut göğsünde -
Dinlemiş
Dinlemiş
Dinlenmiş
Karınca kararınca kendi yolunu çizmiş
Birileri demiş
Hep çok bilmiş
Miş
Miş
Zaman yokuş aşağı hep gitmiş
Masal bu ya
Dur durak bilmeden dile dolanan
Mutlu sonsuz karınca
Caanım karınca
Şimdi başka bir masalda
Muhteşem bir şiirdi okuduğum. Kırılmasın kaleminiz.
Hakkı verilmiş bir masal. Tebrik ederim. Işık yanınızda olsun.
Karıncanın ekmek kavgasıyla insanın benzer mi hiç birbirine. Ne kavgalar, ne dertler, ne sevdalar...Hepsi başka biçimde...Kutlarım bu masal tadındaki şiiri sevgimle..
''Bir varmış biri yokmuş'' İyi ki önce masalları sevdik ve sonra şiirleri, olmasa bu ekmek kavgası, bu yaşam nasıl biter ki düşünmek bile istemem. Şiirin akışında, anlam çokluğunda, ve zevkle okudum, kutlarım...👍
Sevgilerimle.
ustaya selam olsun, şiire de.