Karşıyaka Deniz Senfonisi

Konak sularından gitmek için Karşıyaka sularına
Bin heyecanla doldu kalbim vapurda
Birden çantamdaki defterle kalem ilişiyor gözüme
Bir şiir yaratma hevesine düştü yüreğim yine
Bu güzellikleri destanlaştırma peşinde.
İlk önce beyaz melekler ; martılar görünüyor gözüme
Sonra insanlar.
Bakıyorum dikkatle her birine
Kimilerinin yüzü gülüyor
Kimilerininse yüzü asık öylece denizi seyrediyor
Acaba kimileri niye gülüyor, diğerleri niye somurtuyor
Sonra birden kendime bakıyorum
Ne mutluyum bu kentte ne de mutsuzum
Yaklaşırken Karşıyaka şehrine
Anılar geliyor gözlerimin önüne birden gülümsüyorum
Sonra acılar gelip takılıyor kalbime birden hüzünleniyorum
Mutlulukla hüzün arasında gelip gidiyor ruhum
Bir tek bu şehirde böyleyim biliyorum
Sonra martıların sevimli hareketlerine kaptırıyorum kendimi
O güzel sesleriyle yükseliyorlar denizin üstünden semaya
Beyaz martılar uçuşuyorlar çığlık çığlığa
Kanat çırpım uçası geliyor insanın da.
Gelirken bu sevdama şait diyara
Heyecanla bekliyorum her Pazar' ı
Karşıyaka'da iskelede hele çarşıda olmayı
Anıları gözümde yeniden canlandırmayı
Martıların sesleri arasında geçmişe kulak vermeyi
Dört gözle bekliyorum bu şehre gelmeyi.
Ah o martıların rengi, matrtıların sesi
Vapurun sireni ve kalabalığın gürültüsü
Huzur veren güzel bir beste gibi
O an bir martı olup uçasım geliyor gökyüzüne
Sonra denizin üstünde dinlenesim geliyor
İnsanlara sessizce gülümseyerek göğe yükselirken
Özgürlüğün mutluluğuna kıskandırasım geliyor.
Ah o bembeyaz martı sanki bir peri öyle güzelki, sanki sihirli
Doğanın binbir hariksasından biri
Her vapurun ardından uçuşuyor ardı sıra
Kimi zaman yorulup bırakıyor kendini denizin sularına
Vapurun hızlanışıyla kanat çırparak yükseliyorlar semaya
Dönerken hafiften eğiyor o narin bedenini havada
Gökyüzünde ahenkle dans ediyor adeta
Tüm kabiliyetini gösteriyor sanki gururla
Uçmayı bilmeyen o meraklı insanlara.
Ben uçamıyorum diye sevdiğimin diyarına
Kıskanıyorum onları galiba
Zaman nasıl geçiyor anlamıyor seyrederken bu güzellikleri
Ve birden kaptanın sireniyle sona eriyor
20 dk lık Konak-Karşıyaka vapurunda bir yolculuk daha bitiyor
İçimi bir an bir burukluk bir de mutluluk kaplıyor
Mutluk mu hüzün mü bu ? Duygular kalbimde karışıyor
Siren sesi hayallerden gerçeğe beni geri getiriyor.
Denizin üstünden yer yüzüne attığım adımla her şey değişiyor
Yüzümde bir gülümsemeyle kalbim heyecanlanıyor.
Saatler geçiriyorum bu sevdiğim şehirde
Kah Çarşının göbeğinde, kah denizin çevresinde
Kalbim bir sağa bir sola bakıyor, sonra insanların yüzüne
Adeta bir şeyler arıyor bir iz ama ne ?
Cevaplarla sorular arasında sıkışıp kalıyor bu şehirde de
Derken dönüş için biniyorum 18.40 vapuruna
Vedalaşıyorum Karşıyaka'mla
Bu sefer yüzüm asılıyor.
Çünkü uzaklaşıyorum anılardan, bu güzel şehirden
Bir de martılar savrulmuş bu kez her biri bir yana
Bırakmışlar kalabalıklar arasında bu kez beni bir başıma
O anladım Karşıyaka'yı martılarla
Martıları da en çok Karşıyaka' seviyorum galiba
Sonra kalkış sireni ben dalmışken yine şiire, martılara ve hayallere
Kendime getiriyor beni yine
O an hayat başlıyor gibi sanki
Vapurun bir oyana bir bu yana sallanışı
Birkaç dakikaya varan vapurun siren sesi
Dalga sesleri ve insan sesleri
Sonra esen rüzgarın sesi
Bir tek martılar eksik gibi
Güneşin batışıyla, ayın doğuşundan olsa gerek
Bu martıların sessizliği.
Bir isim koydum bu seslere, adı oldu Deniz senfonisi
Yalnız hava yıldırmaya çalışıyor beni
Öyle sert esiyorki, azarlıyor sanki beni
?Bu havada vapurun açık tarafında ne işin var gir içeri?der gibi
Ne fayda imkanı var mı yalnız bırakmaya bu güzellikleri
Üşürsem üşeyeyim, sağlık vermiyorki bu huzuru, bu neşeyi
Yağmurda ıslanan bedenim ve esen rüzgarla savrulan şaçlarım
Sonra elimdeki defterle kalemimle üşümek umrumda mı sanki
Anladım bir tek denizde seviyorum üşümeyi
Sıcak sıcak oturmaktan bir deniz senfonisinin sesi alıkoyabilir beni
Bir de anılarımdaki sevdamın dizinin dibi.
Sevdam yanımda olmadığı günden beri bir tek bu kalıyor geri.
Hem o kadar güzelki o an
Gece karanlığında Karşıyaka'ın uzaklaşan rengarenk ışıklı binaları
Sonra yağan yağmur damlaları
Daha bir başka sanki
Sonrası yine siren sesi.
Bugünün bitiş sesi.
Sona erdi Deniz senfonisi
Bir Pazar daha Konak 13.00 vapuruyla başlayan yolculuk
Akşam Karşıyaka 18.40 vapurunda sona erdi

Bir Karşıyaka, martılarla deniz sefası daha bitti.




Yazılış : 9 Ocak 2011
S.Hisar/İZMİR
[email protected].? ~