Kartalın Yeniden Doğuşu
_ ölümü seçmedi asla
kayıp yılları kadar uzun gölgesi olan
bir zamanlar sarı saçlı mavi gözlü
bu yaşlı adam
sancılarına katlandı yeniden doğuşun
_yeniden doğuşa inanan
kara tepede bir oyuk
yuvasında yalnız
kopmuş gagası kanlar içinde
kayalar parçanmış vurmaktan
ve gölgesinden başka kadim dostu kalmayan
bir o yalnız kartal
birde bu yaşlı adam
_sökülecek bu yaşlı pençeler
ve bu sertleşmiş tüyler yolunacak
bu beden parça parça olacak
ve gelecek bu parçalardan doğacak
yoksa ölüm kaçılmaz bu süreçte
katlanmazsan
_yaşlı adam
kıraçlara yolculuk nasıl olurdu yeniden diye düşündü
doğrulup ağrılı diz kapaklarının üzerinde
yeni terlemiş bıyıklarının hazzı var hala dudaklarında
ta o ilk zamanlardan
_kara tepeden
belki on altıncı kez
dudaklarında hazin bir gülümsemeyle
ulaşılmaz ve aşılmaz leçeliklerle kaplı sırtlar ardına
yeniden...
final ve son biçim,
bence çok iyi,
👍
sevgiyle kalın...
Kartalların bu inanılmaz yaşam şeklini şiire çok güzel adapte etmişsiniz.
Kutlarım...