Karton Kuşlar Çöplüğü

önce ağaç vardı
ve ağaç
şiirin çizgili kollarıydı

ateş üzerinde kent
ipin üzerinde rüya

hatırladığım istasyonlarda
hep köpeklerle
gökkuşakları kaybolurdu

rüyam tren raylarında uyurdu

-

cambazlar ay ışığında
sessizlikte
kavgada
usturaları yaklaştırır gözlerine

tenekeler örttüğüm
bakışlarım pas tutar

zehirden çıkar renkler önce
kum çırılçıplak zamanlara öykünür

dalgalı çarşaflardan okyanuslar
döküntü güneş tepemizde
ellerimiz yedinci çığlık senfonisi
uçuşur karton kuşlar çevremizde

önce çöplük vardı
ve çöplük
uzak diyardı