Kasabanın Pazarı Dağılırken Köylüler Kaptan Ve Ben

yüreğimi diyorum
yüreğimi de sarsana be kaptan
şu minibüsün bagajına


deminki ihtiyar köylünün
kasaba pazarından getirdiği
kavun çuvalının yanına
aha şu
aha şu önünde çanta olan...
ikisinin arasına sarsan
yüreğimi de sarsan be kaptan



ne zaman burda böyle dursam, eğleşsem
ne zaman böyle...
berrak bir göl oluyor yüreğim
mal güden çocuklar iniyorlar
öğlen sıcağında anızdan.
annelerinden gizli çimiyorlar



ne zaman burda böyle, ellerim ceplerimde...

bir köy evi oluyor yüreğim,
gürgen ağacından.
yatsı sonrası secdeye gidiyor bir adam
gaz lambasının aydınlığında büyüdükçe büyüyor gölgesi
büyüdükçe büyüyor gövdesi



yüreğimi diyorum
yüreğimi de sarsana be kaptan