Kasımda Açan Çiçek

Elinde beyaz tebeşir
Kara tahtayı beyazlatırdın bilginle
Minik yüreklerimizden sevgi ırmakları
Akardı sana doğru coşkuyla
Gözlerindeki şefkat ışıkları kalbimizi aydınlatırdı
Kuşlar kanatlanırdı içimizden sana doğru
Sonbahara dönerken mevsimler
Solarken çiçek yaprakları
Bembeyaz karlar altında ölürken yeşil
Senin sımsıcak ışığınla
Aydınlanan minik yüreklerimizde
Rengarenk çiçekler açardı
Hiç solmayan mevsimlere inat
Aradan geçen bunca yıla rağmen
Zamanın sobaharını yaşarken ben
Buz tutmuş hayatın içinde donarken
Kardelenler büyüyor kalp ikliminde
Senli zamanlardan kalan
Burnumda özlemin tütüyor
Seninle doluyorum hasret kıvrımlarında...