Katafalk Başında Bir Şair

Hani sen ütopyaların bağrı
Kimsesiz bir ülkeden gelmiştin
Cebindeki kalan son parayı
Çiçekçi çocuklara vermiştin

Hatırla,
Kalabalık bir caddede yürüyorduk

Hatırla,
Kimseye ilişmeden büyüyorduk

Henüz güllerle doluydu vazolar,
Bekleme salonu değildi odalar

Yüzüme bak, biraz daha dur
Hatırla ne olur!

Tebessüme mekândı yüzlerimiz
Henüz savrulmamıştı küllerimiz
İstiklal, cumhuriyet ve biz
Belki yeniden bir bütün olur

Boynumu ivgiyle vur
Ama hatırla ne olur

Şimdi ben,
Katafalk başında bir şair!
Neyimiz kaldıysa geceden
Aydınlığa dair;

Uyan ve hatırla ne olur
Belki bu senin dönüşün olur

Hani biz henüz ölmemiştik
O zamanlar bu kadar kirlenmemiştik...