Katarakt

bugün canım sıkılıyor
tıpkı dün gibi...
yatarken seyrettiğim son perdesi
henüz bitmemiş, gün doğar
kaldığı yerden devam eder
hiç bitmeyen hikayesi
var mı bir suçlusu bilemem
ya da geçerli bir bahanesi...
suratımda bir şamar, sıkkınlık, bezginlik,
ve mahmurluğun daralan cenderesi
kapanıyor, büzüşüyor, tükeniyor ciğerim
ılık, titrek, soluk benizli nefesi
yutamam, yutkunamam
arafta ne yolcusu, ne de emaresi
acaba yok mudur bir ilacı, bir çaresi
söner ruhum ve ayaklarıma kapanır
yüzüme düşen karanlığın ifadesi
pencerenin kenarından bakarım
gözlerimde ne bir ışık
ne de beklentisi... bir katarakt,
tedavisiz, usul usul iniyor
kara çaputtan yapış yapış perdesi...

14.01.2012