Katatonik

mevsimimizin yerel sevinçlerinde
etnik danslar ederdin gün batarken
çocuktum,eteğin uçuşurdu
içimde yüzleri kırmızı güvercinler

mevsimimizin o güzel günlerinde
ağaçlarla ve dünyayla yeşil giyerdik
gece ve yapraklar senle bütün
telaşlı ve mağrur

sana baktıkça çocuktum, aklım uçuşurdu

başım önde, dudaklarımı da büktüm
beni sakla elmacık kemiklerinin altına
şefkatinin kovuğuna gizliyim
el mahkum sevgi ve kopamama
gidememe
tekeri icat etmeyeceğim asla
kötürüm

bekledikçe büyüdüm

adaletli değil dönen pervane
benim yüzüm serinlemedi nefesinden
ilk gördüğüm günkü gibi terliyim ve yangın
güldüğün tepe yeşerdi yoksunluğunda gök kaldım
dalgaların boğazıma kaçtı
kıymıklar battı dağlarımın ayaklarına
boğuk yaşamım gelmemelerinin gölgesinde ayyaş
soğuktun, kucak denizler arardım

ırzına geçtin düşlerimin
kayıt düşmüşler
tecavüzcümü öldürttüm zindanda

katatonik.